i will

bir iş yapacaksam, kendimi hazırlamam gerekiyor. beklemeyi çok sevdiğimden en çok ona maruz bırakıyorum kendimi. olacağını bildiğim her hadisede zihnimin tüm hücrelerinde bir akşam ziyafeti hazırlanıyor. kasa kasa biralar alınıp, kasa kasa etler geliyor. her biri birer son yemek.

her zaman böyle olmaz. buna bir zafer dersek, öyle olmayanlardan da hakkıyla bahsetmek gerekir:

her biri birer son yemekmiş, kahvaltı yapmayı unutuyormuş, on gündür evden çıkmıyormuş çünkü o öyle bir çocukmuş. notlarında şunlar varmış:

''korkumu kollamam gerekiyor, ben balıkçınız mıyım, ben balıkçınız mıyım? ''

''yatağa ellerini koyunca böyle olur deselerdi, anlatsalardı tüm bunları  ''

i will:

anahtarı deliğine soktum, ellerimin titremesi biraz gecikme şansı verdi bana, ilk denememde olmadı, hatırladım, biraz akılcı görünmese de kendime doğru çektim ve tekrar çevirdim. kapı kendini bıraktı. günün sonu.